W ostatnich dniach odbył się VIII FESTIWAL DRAMATURGII WSPÓŁCZESNEJ
"RZECZYWISTOŚĆ PRZEDSTAWIONA" ZABRZE 2008. Na festiwal przyjechało wiele
znanych teatrów. Uczniowie Centrum Edukacji również znaleźli się na
widowni i napisali dlanaszych czytelników recenzje z najciekawszych
spektakli:
Przedstawienie, które obejrzałam, to "Kobiety w sytuacji krytycznej" w
reżyserii Krystyny Jandy. Był to Teatr Polonia z Warszawy. W spektaklu
wystąpiły znane aktorki, tj.: Dorota Pomykała, Joanna Pokojska,
Małgorzata Zajączkowska, Maria Seweryn, Lidia Stanisławska.
[...]
Autor: Magdalena Brzezińska(kl. I La)W ostatnich dniach odbył się VIII FESTIWAL DRAMATURGII WSPÓŁCZESNEJ "RZECZYWISTOŚĆ PRZEDSTAWIONA" ZABRZE
- Na festiwal przyjechało wiele znanych teatrów. Uczniowie Centrum
Edukacji również znaleźli się na widowni i napisali dlanaszych
czytelników recenzje z najciekawszych spektakli:
Przedstawienie, które obejrzałam, to "Kobiety w sytuacji krytycznej" w reżyserii Krystyny Jandy. Był to Teatr Polonia z Warszawy. W spektaklu wystąpiły znane aktorki, tj.: Dorota Pomykała, Joanna Pokojska, Małgorzata Zajączkowska, Maria Seweryn, Lidia Stanisławska.
Sztuka przedstawia historię pięciu kobiet, które mają różne życiowe problemy. Jedna z kobiet to przyszła panna młoda, która za wszelką cenę próbuje przekonać siebie i wszystkich dookoła, że bardzo kocha swojego narzeczonego i będzie z nim szczęśliwa. Kolejna z nich to zmęczona życiem żona i matka dwójki dzieci, a na dodatekw ciąży. Kobieta ta jest ciągle zajęta i nie ma czasu na swoją ukochaną jogę, czego najbardziej jej brakuje... Porzucona przez męża Muszka hoduje swoje ulubione kaktusy, o których może wygłaszać bardzo długie monologi. Jednak niestety to tylko przykrywka, pod którą kryje się cierpienie i samotność. Poznajemy także historię piosenkarki, która wpadła w alkoholizm i dlatego odebrano jej córkę.O swoich problemach potrafi opowiadać bez końca, ale jednak woli o tym zaśpiewać. Ostatnią kobietą jest zdystansowana, starsza wdowa. Po śmierci męża spotyka się tylko z innymi wdowami, gdyż uważa, że tylko one mogą ją zrozumieć. W pewnym momencie swojego życia spotyka młodego mężczyznę, który odmienia jej życie.
Uważam, że wszystkie aktorki bardzo ciekawie odegrały swoje role. Jednak najbardziej podziwiam grę Marysi Seweryn, która bardzo dobrze pokazała trudną sytuację życiową młodej matki. Całej sztuce towarzyszył podkład muzyczny, który opracował Janusz Bogacki. Muzyka szczególnie podkreślała naturę piosenkarki, której każda wypowiedź ma swój akompaniament. Kostiumy zaproponowane przez Dorotę Roqueplo w bardzo obrazowy sposób przedstawiały charaktery wszystkich kobiet. Pokazywały różnice pomiędzy nimi i sytuacjami, w jakich każda z nich się znajduje. Głównymi rekwizytami były krzesła przystrojone w duże białe skrzydła, na których rozgrywała się akcja sztuki.
Myślę, że warto było obejrzeć ten dramat. Jest on odpowiedni dla ludzi w różnym wieku, zarówno dla młodzieżyjak i dorosłych. Wymaga refleksji. Dlatego polecam ją wszystkim, którzy lubią teatr, ale również zachęcam do obejrzenia jej tym, którzy uważają, że teatr to "przeżytek". Może dzięki temu spektaklowi przekonają się, że sztuki teatralne mogą być interesujące i posiadają głębszy sens, który trzeba odnaleźć.
Autor: Magdalena Brzezińska(kl. I La)